Op 6 augustus en 9 september heb ik een fietstochtje gemaakt van Den Haag (Loosduinen) naar Bodegraven dwars door de Zuid-Hollandse polders. Ik bracht daar een bezoek aan Jan van Zelderen om daar in zijn werkplaats de vorderingen aan zijn YanBike, een 4 wiel fiets, te bewonderen. Dat twee trips samengevoegd zijn kan je soms zien aan de lucht, met en zonder wolken bijvoorbeeld. De reis werd pas interessant bij het verlaten van Den Haag en de eerste foto’s nam ik dan ook in het oude centrum van Rijswijk, van het uitzicht over de Vliet vanaf de Hoornbrug richting Delft en bij het sluisje van Leidschendam.

On August 6 and September 9, I have made a bike trip from The Hague (Loosduinen) to Bodegraven across the Zuid-Holland polders. I visited Jan van Zelderen to admire the progress of his YanBike, a 4 wheel bike, in his workshop. That two trips were merged can sometimes be seen in the sky, like with and without clouds for example. The journey became photo-wise interesting when I left The Hague and I took the first photos in the old center of Rijswijk, from the view over the Vliet from the Hoornbrug to Delft and at the sluice of Leidschendam.

Na wat foto’s gemaakt te hebben van de sluis in Leidschendam ben ik doorgereden naar Stompwijk door de Driemanspolder. Onderweg kom je dan altijd langs de Molendriegang in tussen Leidschendam en Stompwijk. 2 van de 3 molens staan hier als sinds 1672. Een molen is vervangen in 1902 na een blikseminslag. Je krijgt hier een beetje een “Kinderdijk” gevoel aangenaam dichtbij Den Haag en Amsterdam. De laatste foto is door mijn vader gemaakt met zijn 6x6 camera ergens rond 1950 schat ik. Lijkt een beetje in de familie te zitten…

After taking some pictures of the lock in Leidschendam, I drove to Stompwijk through the Driemanspolder. Along the way you cannot miss the Molendriegang in between Leidschendam and Stompwijk. 2 of the 3 mills are here since 1672. One has been replaced in 1902 after a hit by a lightning strike. You get a bit of a “Kinderdijk” feeling comfortable close to The Hague and Amsterdam. The last picture was taken by my father with his 6x6 camera somewhere around 1950 I estimate. It runs in the family…

Na Stompwijk kwamen de echte leuke fietsroutes dwars door de weilanden en over eeuwenoude kerkenpaden. De route over de Ondermeerweg voerde onderaan de dijk van de Ommedijkse Watering en daardoor kreeg je een leuk gezicht op de koeien die dan bovenaan deze dijk stonden. Zij keken nieuwsgierig naar de pleziervaartuigen die langsvoeren aan de andere kant. Daarna vervolgt de route over het Korte Kerkpad waarna je afslaat en de weg vervolgt over het Gelderwoudse Kerkpad. Hier ben je vaak helemaal alleen en zie je alleen maar weilanden tot de horizon rondom.

After Stompwijk a more scenic cycling route started through the meadows and over ancient church paths. The route on the Ondermeerweg led at the bottom of the dike of the Ommedijkse Watering and as a result, you got a nice view of the cows that were standing at the top of this dike. They were curious about the pleasure boats that sailed along the other side. Then the route continues along the Korte Kerkpad, after which you turn off and follow the road over the Gelderwoudse Kerkpad. Here you are often completely alone and you only see meadows to the horizon around you.

Eenmaal in Benthuizen aangekomen dan passeer je een fotogenieke witte windmolen, De Haas, op de weg naar Boskoop. Daar tref ik bijna altijd een open hefbrug aan over de rivier de Gouwe. Na de brug is het nog een kleine 10 km naar Bodegraven. Daar tref je een groot kaasmonument aan op het plein voor de Dorpskerk.

Once you have arrived in Benthuizen, you pass a photogenic white windmill, De Haas, on the road to Boskoop. There I almost always find an open vertical lift bridge over the river Gouwe. After the bridge it is another 10 km to Bodegraven. There you will find a large cheese monument on the square in front of the Dorpskerk.

Bij Jan van Zelderen op bezoek heb ik de vorderingen kunnen bewonderen die hij gemaakt heeft met zijn YanBike. Zo heeft de quatro bike nu zowel voet als handaandrijving. Daar werd vandaag de laatste hand aangelegd. Ik mocht ook een proefrit maken in het oude centrum van Bodegraven. Viel niet tegen en lijkt mij ideaal voor mensen die door een beperking niet op een twee of 3 wiel fiets kunnen rijden.

At Jan van Zelderen, I was able to admire the progress he made with his YanBike. The quatro bike now has both foot and manual drive. That was where the last hand was put into place today. I was also allowed to make a test drive in the old center of Bodegraven. Did not disappoint and seems ideal for people who can not ride on a two- or three-wheel bike due to a disability.

Meer informatie over the YanBike vind je hier: www.ikwilfietsen.nl

More information about the YanBike: www.ikwilfietsen.nl

Op 25 juli 2018 een fietstocht gemaakt die thuis in Loosduinen begon en eindigde bij het station van Goes. Voor de oversteek naar de andere kant van de Nieuwe Waterweg bij Hoek van Holland heb ik gebruik gemaakt van de Fast Ferry van de RET.  Speciaal voor die meneer met dat fototoestel (omgeroepen over de luidsprekers van de boot) werd er even langzaam gevaren langs de plek waar een zeehonden familie lang te zonnen.. Op weg naar de overkant, Transferium Maasvlakte, waren er onderweg naast de zeehonden ook prachtige luchten, indrukwekkende haveninstallaties en vergezichten te zien.

July 25, 2018, bike trip started at home in Loosduinen (Den Haag) and ended at the railway station of Goes in Zeeland. To cross to the Nieuwe Waterweg at Hoek van Holland I took the Fast Ferry from the RET.  A special announcement was made over the ships PA  for the gentleman carrying the camera, that the ship would sail slowly along the spot where a seal family was sunbathing… During the trip to the other side, the Transferium Maasvlakte stop, there were next to views on the seal family also plenty views of beautiful skies, impressive harbour installations, and other harbour panoramas.

De oversteek van het schiereiland Voorne-Putten voerde door de plaatsjes Oostvoorne en Rockanje. Om op het volgende eiland Goeree-Overflakkee te komen, moest de Haringvlietdam gebruikt worden. Dit is een van de imposante constructies van de Deltawerken met aan de ene kant een rustige binnenzee en aan de andere kant de golven van de Noordzee.

The crossing of the Voorne-Putten peninsula led through the villages of Oostvoorne and Rockanje. To get at the next island Goeree-Overflakkee, the Haringvlietdam had to be used. This is one of the imposing structures of the Delta Works with a calm inland sea on one side and the North Sea’s waves on the other.

Op Goeree-Overflakkee voerde de tocht langs de havens van Stellendam en Ouddorp. Hier waren wat prachtige vergezichten vanaf het haventje en over het Grevelingenmeer. Het was nog steeds windstil en dat zorgde voor mooi glad wateroppervlak.

At Goeree-Overflakkee the tour took place along the harbours of Stellendam and Ouddorp. From here there were some beautiful views from the harbour and across the Grevelingenmeer. It was still windless and that took care for a nice smooth water surface.

Om op het volgende eiland Schouwen-Duiveland te komen moest het volgende grote Deltawerk overgestoken worden, de Brouwersdam. Hier brak de zon goed door en daar maakten de vele aanwezige Duitse toeristen gretig gebruik van. Indrukwekkend waren ook de hoge dijken in het Zeeuwse en Zuid-Hollandse landschap.

In order to reach the next island, Schouwen-Duiveland, another major Delta Work had to be crossed, the Brouwersdam. Here the sun broke through and the many present German tourists were happy to take advantage of it. Impressive were the high dikes in the Zeeland and South-Holland landscape.

Op Schouwen-Duiveland voerde de tocht langs een aaneenschakeling van droge graslanden en akkers. In het dorpje Schuddebeurs was het tijd voor de lunch in de schaduw aan de rand van het dorpje.

On Schouwen-Duiveland the tour took a series of dry grasslands and fields. In the little village of Schuddebeurs it was time for lunch in the shade at the edge of the village

Na wat foto’s gemaakt te hebben van de vestingwerken van Zierikzee ben ik via ze Zeelandbrug de Oosterschelde overgestoken. Op het eiland Noord-Beveland aangekomen volgde er weer een landschap wat kenmerken was voor de zomer van 2018, droge akkers en landbouwmachines oogstend in het stof.

After taking some pictures of the fortifications of Zierikzee, I crossed the Oosterschelde over the Zeelandbrug. On the island of Noord-Beveland, again a characteristic summer 2018 landscape became visible, dry farmlands and agricultural machinery harvesting in the dust.

Na 107 km op het fietszadel was het een verademing om in Goes plaats te nemen in de NS trein naar het station Den Haag Hollands Spoor.

After 107 km (66 miles) on the bicycle saddle, it was a relief to take place in Goes in the NS train to the station The Hague Hollands Spoor.

Op 18 juli een trip gemaakt die begon in Zwolle bij het museum de Fundatie en zou eindigen bij het station Arnhem Centraal. Maar vlak voor mijn vertrek van Den Haag Centraal Station, ook nog een plaatje geschoten van de skyline van Den Haag gezien vanaf het station. Aangekomen in Zwolle is het ongeveer 5 minuten fietsen naar het Museum de Fundatie met zijn markante dakkoepel. Voor de ingang stond een enorm roestvrij staal object van Ronald Westerhuis. De expositie van zijn andere werken bevonden zich op de bovenste etage in de koepel. In museum halstond een enorm roestvrij stalen object.  Vanuit de koepel is er ook een leuk uitzicht over het oude Zwolle terwijl je van je koffie geniet in het museum café.

On July 18 made a trip that started in Zwolle at the Museum de Fundatie and then along the IJssel would end at the station Arnhem Central. But just before I left The Hague Central Station, I also took a picture of the skyline of The Hague seen from the station. Arriving in Zwolle it is about 5 minutes cycling to the Museum de Fundatie with its striking roof dome. In front of the entrance is a huge stainless steel object by Ronald Westerhuis. The exhibition of his other works was located on the top floor in the dome. In the hall, there was a huge stainless steel object. From the dome, you also have a nice view over the old city of Zwolle while enjoying a cup of coffee in the museum café.

Naast het ontwerpen van een indrukwekkende reeks grote en kleinere objecten is Westerhuis ook de ontwerper van het monument voor de MH17 slachtoffers. Ook de andere exposities in de Fundatie zijn doorgaans zeker het bezoeken waard. Dat geldt natuurlijk ook alleen al voor het gebouw met zijn opvallende design.

Besides designing an impressive series of large and smaller objects, some even 60 meters high, Westerhuis is also the designer of the monument for the MH17 victims. The other exhibitions in the Fundatie are also generally worth a visit. Of course, that also applies to the building itself with its remarkable design.

Na dit bezoek heb ik geprobeerd om zo dicht mogelijk langs de IJssel naar Arnhem te fietsen. Dat lukt niet altijd omdat de rivier mijns inziens een vrij brede winterbedding heeft en de uiterwaarden veelal beschermde natuurgebieden zijn. Maar over het algemeen heb een groot gedeelte van deze rit een mooi uitzicht op de rivier en zijn directe omgeving. Opvallend is dat als je in Nederland grote afstanden fietst je ongeveer 80% van de tijd op een dijk rijdt.

After this visit, I tried to cycle to Arnhem as close to the IJssel river as possible. That does not always work because, in my opinion, the river has a fairly wide winter bed and the floodplains are mostly protected nature areas. But generally, a large part of this ride has a nice view of the river and its immediate surroundings. It is remarkable that if you cycle long distances in the Netherlands, your ride is about 80% of the time on a dike.

In Deventer aangekomen is het wel mogelijk om grote stukken langs de rivier te fietsen en is er ook veel ruimte voor wandelaars en andere recreatie langs de rivier. Opvallend zijn de vele constructies langs de rivier zoals (beweegbare) bruggen, sluizen, etc. Na Deventer was het zeker nog een interessante route naar Arnhem die dankzij Google Maps ook over de Veluwe ging. Omdat ik toch weer voor het donker thuis wilde zijn heb ik op deze route geen foto stops meer gemaakt.

Arriving in Deventer it is possible to cycle large parts along the river and there is also plenty of room for hikers and other recreation along the river. Striking are the many constructions along the river such as (movable) bridges, locks, etc. After Deventer, it was certainly an interesting route to Arnhem which thanks to Google Maps, also went partly over the Veluwe. Since I wanted to be home before dark, I did not make more photo stops on this route.

En natuurlijk stond er in Arnhem weer een bijna lege trein kaar om weer naar Den Haag te gaan. Daar wachtte eigenlijk nog de grootste uitdaging tijdens de rit van Den Haag Centraal naar Loosduinen. Dat is een zitvlak wat eigenlijk een paar uur geen zadel meer wil voelen…

As usual there was another almost empty train in Arnhem  waiting for me to go back to The Hague. Actually, here was my last challenge waiting for me during the bike trip from The Hague Central to Loosduinen. That was my butt that actually does not want to feel saddle anymore for a couple of hours …

Showers on the horizon

In mid-July 2018 I decided to make a trip across the IJsselmeer. I took the train from The Hague to Enkhuizen and the plan was to take the train back home on the other side in Amersfoort. The weather forecast was reasonable to good and I would have tailwind during the majority of this journey of about 100 km. It was sunny and summery in The Hague when I left but arrived in Enkhuizen, the sky was darkening fast. The wind also increased and there were even several showers visible on the horizon.

Buien aan de horizon

Medio juli 2018 besloot ik een tochtje over het IJsselmeer te maken. Ik nam de trein van Den Haag naar Enkhuizen en het plan was om aan de overkant in Amersfoort de trein terug naar huis te nemen. De weersvooruitzichten waren redelijk tot goed en ik zou de wind in de rug hebben op deze tocht van ongeveer 100 km. Het was heerlijk zonnig en zomers in Den Haag bij het vertrek maar aangekomen in Enkhuizen betrok de lucht als snel. De wind nam ook toe en er waren zelfs diverse buien zichtbaar aan de horizon.

Over the Houtrib dike to the other side

The road to the other side of the IJsselmeer is 26.5 km across the Houtribdijk and has a two-lane road and a wide bike path. This dike has been constructed to further impolder the southern part of the IJsselmeer, but this plan was canceled in 2003. This year, maintenance work is being carried out in many places and this provides sometimes interesting pictures on the construction of dikes and dams.

Over de Houtribdijk naar de andere kant

De weg naar de overkant van het IJsselmeer is 26,5 km over de Houtribdijk en heeft een tweebaansweg en een breed fietspad. Deze dijk is aangelegd om het zuidelijk gedeelte van het IJsselmeer verder te inpolderen maar daar is definitief vanaf gezien in 2003. Op veel plaatsen worden onderhoudswerkzaamheden uitgevoerd en dat geeft soms interessante plaatjes over de constructie van dijken en dammen.

17th-century life size souvenir

At some point you can see the contours of Lelystad becoming more recognizable and close to Batavia Stad (Fashion Outlet), you will land in our youngest province, Flevoland. You cannot miss then the ship Batavia. This is a replica of a VOC ship from the 17th century (1628) with an illustrious history

Levengroot souvenir uit de 17de eeuw

Op een gegeven moment zie je de contouren van Lelystad steeds herkenbaarder worden en ter hoogte van de shopping outlet Batavia-stad, kom je weer aan land in onze jongste provincie, Flevoland. Daar is ook het schip de Batavia te bewonderen. Dit is een replica van een VOC schip uit de 17de eeuw (1628) met roemrucht verleden.

5 m below sea level

Once landed, the nature reserves (i.e. the Oostvaardersplassen) alternate with new villages and towns in this Flevopolder that lies about 5 meters below sea level.

5 m onder zeeniveau

Eenmaal aan land gekomen worden de natuurgebieden (o.a. de Oostvaardersplassen) afgewisseld door nieuwe dorpen en steden in deze Flevopolder die ongeveer 5 meter beneden de zeespiegel ligt. 

The A27 bridge over the Gooimeer gave a nice view over the dikes and polders of the old and new land. After a short stop in Eemnes I continued biking to Amersfoort where the train was ready for departure to The Hague.

De A27 brug over het Gooimeer gaf een mooi uitzicht over de dijken en polders van het oude en nieuwe land. Na een korte stop in Eemnes de weg vervolgd naar Amersfoort waar de trein klaar stond voor vertrek naar Den Haag.

Early in July 2018, I took the train with my bike to Arnhem Central Station and started cycling from there to Doorwerth. Through previous visits to this region, I was impressed by the different landscapes (river, heath, forest, etc.) that characterize this area. Also the history (including Operation Market Garden in WW2) is something you regularly encounter in this region.  

Begin juli 2018 samen met mijn fiets de trein gepakt naar Arnhem en daar vanaf het Centraal Station richting Doorwerth gaan fietsen. Door eerdere bezoeken aan deze streek was ik onder de indruk gekomen van de verschillende landschappen (rivier, heide, bos, etc.) die dit gebied kenmerken. Ook de historie (o.a. Operation Market Garden in WW2) kom je regelmatig tegen deze regio.

Along the Lower-Rhine to Doorwerth 

From Arnhem Central Station, it goes more or less downhill and I took the route to Doorwerth (10km). A relaxed ride that passes through some nice places and scenic views. I didn’t visit Doorwerth Castle this time because I wanted to be in the Kröller-Müller Museum in Otterloo in time, about 34km further down the road.

Langs de Neder-Rijn naar Doorwerth 

Vanaf Arnhem Centraal Station gaat het min of meer heuvelafwaarts en ik nam de route naar Doorwerth (10km). Een ontspannen rit die langs wat leuke plekken en vergezichten komt. Kasteel Doorwerth liet ik links liggen omdat ik nog op tijd in het Kröller-Müller Museum in Otterloo wilde zijn, ongeveer 34km verder.

Almost Stendhal syndrome in the Kröller-Müller Museum 

Arrived in the Kröller-Müller the bright red sculpture, K-piece by Mark Di Suvero, is immediately noticed. But he is also very beautiful in monochrome. This time I spent more time on the sculpture garden. If you take your time you will see how good their acquisitions were and also you will see the harmonic positioning of the objects in the sculpture garden. Almost hit by the Stendhal syndrome...

Bijna Stendhal syndroom in het Kröller-Müller Museum

Aangekomen in het Kröller-Müller Museum valt natuurlijk meteen de knalrode sculptuur, K-piece, van Mark Di Suvero op. Maar monochroom is hij ook erg mooi. Deze keer wat meer tijd besteed aan de beelden tuin. Als je er even goed voor gaat zitten zie je hoe goed de aankoopkeuze is geweest en dan ook nog met een uitstekende plaatsing in de beelden tuin. Bijna een Stendhal momentje…

What goes down must go up…

The road back to Arnhem CS (20km) is more or less uphill and is for a large part right through the Park de Hoge Veluwe. Here the lack of rain this year was clearly visible in the still beautiful Veluwe landscape. 

After some climbing in the neighborhood of Schaarsbergen, I arrived back in time at the Arnhem Central Station where, together with my 30-year-old bicycle, I took the train back to The Hague

De weg terug naar Arnhem CS (20km) is min of meer heuvelopwaarts en is voor een groot gedeelte dwars door het Park de Hoge Veluwe. Hier was het gebrek aan regen duidelijk zichtbaar in het nog steeds mooie Veluwe landschap.

Na even wat klimmen in de buurt van Schaarsbergen arriveerde ik weer op tijd in het Arnhem CS station waar ik samen met mijn ruim 30 jaar oude fiets, weer de trein naar Den Haag pakte.