Zwolle-Arnhem: Hedendaagse kunst en rivier landschappen / Contemporary art and river landscapes

Op 18 juli een trip gemaakt die begon in Zwolle bij het museum de Fundatie en zou eindigen bij het station Arnhem Centraal. Maar vlak voor mijn vertrek van Den Haag Centraal Station, ook nog een plaatje geschoten van de skyline van Den Haag gezien vanaf het station. Aangekomen in Zwolle is het ongeveer 5 minuten fietsen naar het Museum de Fundatie met zijn markante dakkoepel. Voor de ingang stond een enorm roestvrij staal object van Ronald Westerhuis. De expositie van zijn andere werken bevonden zich op de bovenste etage in de koepel. In museum halstond een enorm roestvrij stalen object.  Vanuit de koepel is er ook een leuk uitzicht over het oude Zwolle terwijl je van je koffie geniet in het museum café.

On July 18 made a trip that started in Zwolle at the Museum de Fundatie and then along the IJssel would end at the station Arnhem Central. But just before I left The Hague Central Station, I also took a picture of the skyline of The Hague seen from the station. Arriving in Zwolle it is about 5 minutes cycling to the Museum de Fundatie with its striking roof dome. In front of the entrance is a huge stainless steel object by Ronald Westerhuis. The exhibition of his other works was located on the top floor in the dome. In the hall, there was a huge stainless steel object. From the dome, you also have a nice view over the old city of Zwolle while enjoying a cup of coffee in the museum café.


Naast het ontwerpen van een indrukwekkende reeks grote en kleinere objecten is Westerhuis ook de ontwerper van het monument voor de MH17 slachtoffers. Ook de andere exposities in de Fundatie zijn doorgaans zeker het bezoeken waard. Dat geldt natuurlijk ook alleen al voor het gebouw met zijn opvallende design.

Besides designing an impressive series of large and smaller objects, some even 60 meters high, Westerhuis is also the designer of the monument for the MH17 victims. The other exhibitions in the Fundatie are also generally worth a visit. Of course, that also applies to the building itself with its remarkable design.


Na dit bezoek heb ik geprobeerd om zo dicht mogelijk langs de IJssel naar Arnhem te fietsen. Dat lukt niet altijd omdat de rivier mijns inziens een vrij brede winterbedding heeft en de uiterwaarden veelal beschermde natuurgebieden zijn. Maar over het algemeen heb een groot gedeelte van deze rit een mooi uitzicht op de rivier en zijn directe omgeving. Opvallend is dat als je in Nederland grote afstanden fietst je ongeveer 80% van de tijd op een dijk rijdt.

After this visit, I tried to cycle to Arnhem as close to the IJssel river as possible. That does not always work because, in my opinion, the river has a fairly wide winter bed and the floodplains are mostly protected nature areas. But generally, a large part of this ride has a nice view of the river and its immediate surroundings. It is remarkable that if you cycle long distances in the Netherlands, your ride is about 80% of the time on a dike.


In Deventer aangekomen is het wel mogelijk om grote stukken langs de rivier te fietsen en is er ook veel ruimte voor wandelaars en andere recreatie langs de rivier. Opvallend zijn de vele constructies langs de rivier zoals (beweegbare) bruggen, sluizen, etc. Na Deventer was het zeker nog een interessante route naar Arnhem die dankzij Google Maps ook over de Veluwe ging. Omdat ik toch weer voor het donker thuis wilde zijn heb ik op deze route geen foto stops meer gemaakt.

Arriving in Deventer it is possible to cycle large parts along the river and there is also plenty of room for hikers and other recreation along the river. Striking are the many constructions along the river such as (movable) bridges, locks, etc. After Deventer, it was certainly an interesting route to Arnhem which thanks to Google Maps, also went partly over the Veluwe. Since I wanted to be home before dark, I did not make more photo stops on this route.

En natuurlijk stond er in Arnhem weer een bijna lege trein kaar om weer naar Den Haag te gaan. Daar wachtte eigenlijk nog de grootste uitdaging tijdens de rit van Den Haag Centraal naar Loosduinen. Dat is een zitvlak wat eigenlijk een paar uur geen zadel meer wil voelen…

As usual there was another almost empty train in Arnhem  waiting for me to go back to The Hague. Actually, here was my last challenge waiting for me during the bike trip from The Hague Central to Loosduinen. That was my butt that actually does not want to feel saddle anymore for a couple of hours …


Using Format